"BednarSzok" był Niezależnym Internetowym Serwisem Informacyjnym poświęconym Zespołowi Szkół "Bednarska". Działał w latach 1999-2006.
Poniższe informacje prezentowane są wyłącznie dla celów archiwalnych.
Poniższe informacje prezentowane są wyłącznie dla celów archiwalnych.
27.04.2025, imieniny Sergiusza, Teofila, Zyty
BednarSzok >> Projekt poprawki do ustawy o impeachmencie autorstwa Sebastiana Matuszewskiego
BednarSzok >> Projekt poprawki do ustawy o impeachmencie autorstwa Sebastiana Matuszewskiego
PROJEKT z dnia .......................... o zmianie Ustawy o Impeachmencie W Ustawie o Impeachmencie, uchwalonej 8 lutego 2005, wprowadza się następujące zmiany: 1) Jej tytuł otrzymuje brzmienie: „Ustawa o Pozbawianiu Urzędu”. 2) Art. 2. otrzymuje brzmienie: „Sprawującymi urzędy są przedstawiciele władz Rzeczypospolitej Szkolnej obieralnych w wyborach powszechnych.” 3) Art. 3. otrzymuje brzmienie: „Wniosek o postawienie w stan oskarżenia w związku z przekroczeniem uprawnień lub niedopełnieniem obowiązków przedkłada Sejmowi Szkolnemu 10 posłów wraz z uzasadnieniem oskarżenia.” 4) Art. 6 otrzymuje brzmienie: „Uznanie przez Sąd Rzeczypospolitej Szkolnej winy oskarżonego powoduje wygaśnięcie mandatu oskarżonego.” 5) Dodaje się art. 7: „Władza Sędziowska wyłączona jest spod działania niniejszej ustawy.” 6) Dodaje się art. 8: „Ustawa wchodzi w życie po wyborach jesienią roku 2005.” Ustawa niniejsza wchodzi w życie z dniem jej przyjęcia przez Sejm Rzeczypospolitej. Uzasadnienie (Dla wygody Posłanek i Posłów przytaczam Ustawę o Impeachmencie w wersji przyjętej na posiedzeniu Sejmu 8 lutego 2005: USTAWA O IMPEACHMENCIE uchwalona 8 lutego 2005 1. Sejm Rzeczypospolitej Szkolnej rozpatruje zarzuty związane ze sprawowaniem urzędu i stawia w stan oskarżenia. 2. Sprawującymi urzędy są przedstawieciele władz obieralnych Rzeczypospolitej Szkolnej, Kancelarii Sejmu, Komisji Wyborczych oraz wszyscy powołani przez te władze. Uznaje się, że bycie Sędzią jest sprawowaniem godności, a nie urzędu. 3. Wniosek o impeachment - czyli o postawienie w stan oskarżenia w związku z przekroczeniem uprawnień lub niedopełnieniem obowiązków - przedkłada Sejmowi Szkolnemu 10 posłów wraz z uzasadnieniem oskarżenia. 4. Sejm Szkolny uchwala impeachment wiekszością 2/3 głosów posłów obecnych podczas głosowania oraz wyznacza oskarżyciela, który występuje przed Sądem Rzeczypospolitej Szkolnej w imieniu Sejmu Szkolnego. 5. Sąd Rzeczypospolitej Szkolnej przyjmuje impeachment z mocy prawa. 6. Uznanie przez Sąd Rzeczypospolitej Szkolnej winy oskarżonego jest równoznaczne z jego dymisją.) (UWAGA: Uzasadnienia odnoszą się do punktów artykułu 1 niniejszego projektu, a nie obowiązującej Ustawy z 8 lutego 2005.) Do 1: Nazwa „Ustawa o Pozbawianiu Urzędu” jest bardziej adekwatna. a) Słowo „impeachment” nie należy do zbioru wyrażeń języka polskiego, a do zbioru wyrażeń języka angielskiego. Nie widać żadnej racji, by stosować wyrażenie angielskie zamiast polskiego w społeczności, która na co dzień posługuje się językiem polskim, nie zaś angielskim. b) W języku polskim słowo „impeachment” znaczy (Wielki słownik angielsko-polski PWN-Oxford pod red. Jadwigi Linde-Usiekniewicz, Warszawa 2002) „1. kwestionowanie; 2. postawienie w stan oskarżenia”. Nazwa Ustawy, gdyby nawet odrzucić argument 1.a), nie odnosi się więc do punktu 6. Ustawy, który zawiera przepis dotyczący sytuacji nieobejmującej postawienia w stan oskarżenia. c) Słowo „impeachment” w prawie anglosaskim, czego nie odnotowują polskie słowniki, odnosi się do głowy państwa. Intencją ustawodawcy było objęcie Ustawą wszystkich urzędników Rzeczypospolitej Szkolnej. d) Procedurę „impeachmentu” można wszcząć – mówi prawo amerykańskie, skąd przyszła moda na użycie tego słowa w Polsce – wyłącznie w wypadku zdrady, przekupstwa, zbrodni i poważnych wykroczeń. Mam wrażenie, że Wysokiej Izbie chodziło o odsunięcie od władzy ludzi niekompetentnych, a nie (tylko) zbrodniarzy. Do 2: a) „Sprawowanie urzędu” i „godność”. Rozróżnienie to jest niejasne i wyraźnie przyjęte wyłącznie na potrzebę Ustawy. Słowo „godność” jest niejasne i nieostre. Rozróżnienie to przestaje być potrzebne, jeśli wprowadzić art. 1 pkt 5 niniejszego projektu. b) W obecnym brzmieniu art. 2 obejmuje WSZYSTKICH obywateli RSOT, którym któryś z organów władzy zlecił jakąś pracę. Dostrzec tu można podwójne zagrożenie: Po pierwsze – i przede wszystkim – obowiązywanie Ustawy w jej obecnym brzmieniu spowodować może uchylanie się Obywateli od wykonywania proponowanych im zajęć, w tym prac społecznych, ponieważ każda taka praca zagrożona jest karą przewidzianą w Ustawie o Impeachmencie. Może to być szczególnie groźny problem na Terytoriach, które zawiesiły system bednarowy, gdzie jedyną możliwą formą nakłonienia do prac jest perswazja polegająca na odwoływaniu się Rady Szkoły do wyższych wartości. c) Po drugie, Obywatel, którego któraś z władz zechciałaby odsunąć od powierzonej mu pracy może odmówić zaprzestania jej wykonywania aż do orzeczenia Sądu, ponieważ procedura odsunięcia od pracy regulowana jest dziś wyłącznie przez Ustawę o Impeachmencie. Do 3: Treść poprawki związana jest z usunięciem z Ustawy słowa „impeachment”. Do 4: Treść obecnie obowiązującego art. 6 Ustawy zawiera amfibologię, która może spowodować paraliż prac Sądu. Pkt 6 mówi bowiem, że „Uznanie przez Sąd Rzeczypospolitej Szkolnej winy oskarżonego jest równoznaczne z jego dymisją” – znaczyć to może, że Sąd z chwilą uznania winy oskarżonego podaje się do dymisji. Do 5: Patrz uzasadnienie Do 2 a). Do 6: Wprowadzenie Ustawy o Impeachmencie spowodowało, że zagrożeni nowym prawem zostać mogli Obywatele, którzy zgodzili się w dobrej wierze sprawować urzędy w Rzeczypospolitej Szkolnej, ale nie zgodziliby się wziąć na siebie tych obowiązków, gdyby znali związane z tym, grożące im konsekwencje. Urzędy sprawować powinni Obywatele, którzy nie obawiają się ewentualnych konsekwencji swoich czynów. |
BednarSzok.pl 1999 - 2006
Pewne prawa zastrzeżone
Pewne prawa zastrzeżone